8
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1381
Okunma

Vakit gece yarısını çoktan geçmiş,
bense;
her gece olduğu gibi yine sana
yine seni,
yine bizi yazıyorum...
sensiz seni yaşıyorum bir anlamda,
bir ara balkona çıkıyorum
gece şehrin koynunda mışıl mışıl uykuda
bir ben uyuyamıyorum,
seni düşünüyorum...
geçmiş gecelerden bir gece sanki hala,
ellerin ellerimde,
sıcaklığın yüreğimde,
’Ne ay yüzünü gösteriyor,
Nede göz kırpıyor yıldızlar...’
gecenin fısıltılarını susturarak ben yine seni hatırlıyorum..
ben herşeyi biraz sen ekleyerek yaşamaya öyle alıştım ki...
sensizlikte seni yaşayabilmenin sırrı bu olsa gerek...
gece lacivert kollarıyla kucaklıyor beni,
ürperip doğruluyorum yatağımdan,
o sırada bulutların arasından kendini gösteren ay,
perdeden süzülüp odama doluyor.
’yüzüne dokunmak istiyorum,
dağılıveriyor...’
5.0
100% (5)