/Düşünmeye başladığım andan itibaren seviyorum seni/

Sevmenin yasak olduğu yerlerde
İmkânsızımdın benim,yürek sızımdın benim
Hiçbir kelimenin azizliğine sığdıramam ki seni
Tanımsızımdın benim..


Sensiz bu kaçıncı gece uçurum suretinde
Aslı yasak sevgili
Yastığının hangi yarısına düştü
Ellerin nerde?
Ağır kapılarıyla kapanıyor üstüme
Yalnızlık sensizlik denen illet
Kapanan tüm kapılarda senin adın mı yazmalı
Yoksa adını hasta gecelerin bağrında mı aramalı
Ellerin diyorum sevgili ellerin
Ellerin nerde?


Tüm sevdalı yolların taşında toğrağında sen kokuyorsun
Bilsen nasıl koyu bir sensizlik var toprağın renginde
Güneş doğmuyor gözbebeklerime gözyaşım kırmızı
Ateş renginde yanıyor yokluğun yüreğimde
Alacakaranlık suskunluğumun orta yerinde
Tüm gökleri yere serdi
Kirpiğimin gölgesine sakladığım yokluğunun feryâdı
Gözlerin diyorum sevgili gözlerin
Gözlerin nerde?


Anlatabilmeyi isterdim sana
Sensizliğe açılan her kapının ardında
Z/amansız revan edildiğim ölümü
Erişilmezim imkânsızım olduğun halde
Sırtının resmini gördüğüm her köşe başında
Ardından sürüklenen gölgen olabilmeyi
Sonra
Bir çift gözün uzağında
Dayanılmaz bir cinayet olup
Damla damla kanımla adını yazabilmeyi
İşlediğin her günahın bedelini canımla ödeyip
Masumiyetini göklere çıkarabilmeyi
Anlatamayacağımı bile bile
Anlatabilmek isterdim sevgili..


Artık şimdi
Hiç olmayacağını yazan ağır kapılara bakarak
Sensizliğin getirdiği ölümleri öpüyorum
Artık şimdi
Senin gözlerinle bakamadığım
Senin sözlerinle konuşamadığım
Senin cesaretinle güç bulamadığım
Senin beyninle düşünemediğim
Geç kaldığım tüm zamanlar için
Tek celselik onurlu bir hüküm büyütüyorum.!