1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1761
Okunma
Bu ısrar-ı sabit durumu hiç değişmedi bende,
İlk önce başlamıştı manyak-ı cinneti inhitatiye,
Sonrasında ne olur bilemem ama görünen o ki,
Yenemeyeceğim devam eden kıprama-i daimi…
Allah kimseye vermesin bu sirayet-i vesveseyi,
Kendinde olmasa bile onlardan gelmiştir belli ki,
Herkes çocukken geçirir mutlaka benek-i firfiri,
İstemem iktibas edilmiş muafiyet noksaniyetini…
Vaka-i kuşku varsa eksik olmaz sümük-ü daim,
Kıprama-i daimle hayat geçmez, bunu bilelim,
Eğer birinde avdet-i devr-i veled oluşursa da,
Sirayet-i vesvese de başlayacaktır sonrasında…
Şu efkar-mütemadiden kurtulma yolu yok mu?
O güzel günler bitti, hayatım sabit-i daim oldu,
Vaka-i kuşkularla hercümerc oldu yaşam bende,
Hayat yorgunuyum, bimar-ı bimar oldum belki de…
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz