4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1134
Okunma
Yıldızlar gözükmüyor şehrin ışıklarından.
İnsanlar manasız,donuk bakışlarından.
Kimse korku duymuyor sessiz kayboluşlardan!
Tek başımızayız şu kalabalıkta.
Hayal kırıklıklarıyla dolmuş hayatımız.
Ne kadar acıdır insanlık kaybımız.
Bu 7’den 70’e bizim ayıbımız.
Kimse kimseye dil uzatmasın.
Geçmiş nedemek?Dün kayıpken,
İnsanlar çıkarla yanımıza gelirken,
Gözyaşlarımıza bir yenisini eklerken
Yarından kim umutlu?
26/11/2010 12:00
Şiirin sahibi
Cevap Yaz