2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1075
Okunma
Saf kalp niyaz ederken, sivri dil söz söylermiş
Kuyu kazan olur kem, kula zarar eylermiş
Usta duvar erer dik, yıkılmaz bu eseri
Ağaç doğadır yeşil, kullanmayın keseri.
Baltanın sapı odun, odun oduna düşman
Kalp kırmak insan işi, vicdan olur bin pişman
Aşk kelimesi ağır, kulağı eder sağır
İçinde yoksa sevgi, kalp der boşuna bağır.
İçimde bir ateş var, bana bakmaz oldu yâr
Aldırış bile etmem, yasak olsa da diyar
Dost ararken bu gönül, kalp acı çeker oldu
Kırmızı bir gülken aşk, rengi mat oldu soldu.
Yer ile gök birleşti, birbirine sert girdi
Kul ile pul karıştı, biri çırak biri pir’di
Aşkım yolu şaşırdı, sanki bir taş taşırdı
Giderken sevdiğim kız, aşk kalbimi aşırdı.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz