AŞK CAN KAFESİNDE BÜLBÜLÜN…
Ekilen bir buğday tanesiydin içimde
Zor değildi hasadın mevsim geçse de
Ovamda buldum taç yaptım ekmeğime
Ambarda değil saklarım seni mabedimde

Saçlar ağarmış gelsin baksın benzime
Sureti gömün kurudu yaş kalmadı gözde
Hangi mevsim bilinmez darılmış gelincikte
Küsmesin cansız kalsa eğilir baş emeğine

Yağmur sulamaz akmışın bir kere gönlüme
Ben sabır tüketirken sen geçmişsin önüme
Yürek azat etse bülbül koyulur mu kafese
Dilde söz boyun eğdim neyleyim gül yüzüne

Büyüttüm bekledim kokun şifa olsun niyetime
Seni türlü şerden eyledim uzaksın azraile
Ortak koşmadım kıymet bilsin diye derdime
Susarken göz yaşım düştü bakamadım resmine…..

Lütuf saymışım geldiğin seni bu yürekte
Günah işlemedim alnına koydum bir buse
Yakmadım tutamadım elin beni yaksa bile
Tövbe ettim bir daha uğurlamam seni öylesine

Aşk yakanı diyar gezdirip böyle söyletecekse
Ben bülbül olmuş sen kafes koy beni yüreğine
Çıkmam ruhun beni esir yada candan etsede
Can uğruna feda aşk ekmek paylaşmış seninle….
29/11/2010

S.CAN