10
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
2450
Okunma

/ Kasımdı
Rengine patlarken toprak
Daldı gözlerimin kırlangıçları… /
Kasımpatı
Sana ne demeli bu mevsimde:
Bir tufan dalgası mı sarı?
Pembe uykusunda ejderha masalı mı?
Isırgana susulu sessizlik sunağı…
Evet
Hiçbir duyumsama çözülemiyordu
Ve gün ışığı diyordu buna çocuklar…
Tanrı
Yazdığı insanın elinden
Bir o kadar yalnız
Sonsuzluğa ne kadar yalındı…
Duman kurşunundu
Ses de onun…
-Tüm evren doysun sana
Ey kudret!
Ey tılsımı gözlere oyulu kara iğ!
Ey göğsü alıp götüren ateş topu!
Yokluğun aciz dilencilerini toplamak kaldırımlardan
Her zaman çaresizliğin bıçak ağzı
Dibi
Birbirine geçmiş köpek dişleriyle
Kuyusunda çoğalıp kana boğulan
Ne peki
İnsan değil de…
İşte
Biri daha düştü dizlerinin üstüne
Saklayıp yüzünü…
Kasımpatı…
Kasımpatı…
Sana
Susmak mıydı çıplak köklerin,
Beklerken toprağını…
ezgi ç.
29.11.2010
5.0
100% (10)