Büyüdükçe sensizlik ve arttıkça yokluğun ağırlaşıyor hayat.
dönmüyor dünya,yeniden yeşermiyor tabiat....
Çok mu sevdim seni saniyeler ömrümü parçalarken..
Anlaşılmaz bir hüzün doluyor yüreğime..ölüm denen o yalancı ayrılık seni
benden götürürken.....
Becerebilseydim inan ağlardım ardından....
Her sevdiğimde seni arardım,adını yazardım yıldızlara.
ve her yakamozda senle dolardım...
Becerebilseydim inan yalnızlığın adını değiştir,
akreple yelkovanı düşman yapar,yıldızları gökyüzünden toplar,
hayallerimle sarar ve üstüne adını yazardım...
Becerbilseydim inan karanlıkları senle aydınlatır,ölüm yerine
sana koşardım inan....
Becerebilseydim inan adını adımın yanına yazar,yokluğunda ağlar,varlığında
sevinir,tek tebessümünde canımı verirdim inan....