Bakışlarım, sanadır ey şehir
Buğulu gözlerim o akşam nehir
Dağ lalelerini büyüten sendin
Şimdi kokar her yerin kefir

Hüzün damlıyor dağ perçeminden
Issız kaldı kurşun yaralı minaren
Konakların hasret, şen kahkahalara
Boşluğa düşen ahın, şimdilerde atiden

Hayal gibiydin, çok değil daha dün
Çatırdayan nal sesleri uyandırdı her gün
Yada kayalardan yansıyan ezan sesin
Sana gam düştü, seni yakana düğün

Rahle-i tedrisini alanlar şimdi kayıp
Farkındalar mı bilmem ama çok ayıp
Şehri hercümercler de nesiller yaşatıp
Nefesler tüketirler… sensiz günleri sayıp

Geride kalanlar, şimdi öksüz ve hazin
Ne şehitlerinin adı kaldı, nede gazin
Unutuldu uçup giden isimlerin gibi
Kalan mezar taşlarındaki eskimiş yazın

Çeşmelerin hasret şimdi akan suya
Dönsen geçmişe olmaz ya! Şimdi rüya
Fatih’i, Yavuz’u diksen de karşıma
Göz pınarlarım kurumaz onlar mavi hülya

Yürekten bağlı olduğum mahzun şehir Şebinkarahisar’ıma…..

27.11.2010
Erkam Kul