Siz îman etmedikçe cennete giremezsiniz,
Birbirinizi sevmedikçe de îman etmiş sayılmazsınız…
Hadîs-i Şerif

Biri ona, hakâretle laf atsa
Hiç kimseden, öç almayan sevgidir.
Gülü gonca o öyle bir bahçe ki
Zaman geçse, hiç solmayan sevgidir.

O; iyilik, doğuran bir anadır
Yazılanlar ya sanadır, banadır
O dâima, güzellikten yanadır
Çirkinliği, hiç bilmeyen sevgidir.

Değerleri, haset aldı, kin aldı
Sevmek/saymak düne kadar doğaldı
Nefret hissi günden güne çoğaldı
Hep ağlayıp, hiç gülmeyen sevgidir.

Arka çıkıp, kabalığı örtmeyen
O cevher ki, hiç bir âlet tartmayan
Şunu bil ki; iyilikle artmayan,
Kötülükle, azalmayan sevgidir.

O gül atar, hiçbir zaman atmaz ok
Onda “lâ” yok; gözü/gönlü her an tok
Toptan sever; kıskançlık yok, kini yok
Bir bütünü, hiç bölmeyen sevgidir.

Bizlere rehberdir O Habîbullah
Öyle halk eylemiş, O yüce Allah
Mahlûkâtın özü; MUHEBBETULLAH
Her şey ölür, hiç ölmeyen SEVGİ’DİR…

Hanifi KARA