Her gün bahar,mı,
Gelecek zannettin,
Yok mudur tabiatın,
Kışı ve yazı,
Gerçek her kalbin,

Acısıda olur..
Bu Tanrı,nın,
İnsanlara bir niyazı,
Her zaman mesut olur,
Zannedersin insan kalbi,

Hiç kırılmazmı,
Oda cam gibi,
Kıran, kıranı bilmiyor,
Neden...
Fakat bir düşünecek olursak,

Hepsi bir kader,
Çizgisiyle birleşiyor,
Ölüm...!!!
<< Berfin Karahan >> << A . P >>