Oku dedim kendime, şu kudret kitabını.
Cahil kalma hayatın, sorarlar hesabını,

İlim denen meşgale, sade yazılan değil,
Şu kudret kitabına, biraz dikkatle eğil.

Gör zerreler küreler, nasıl da HU der döner.
Vermiş cümle baş başa, Yüce Mevlayı över.

Kainat sayfasında, bak san-i neler yazmış,
Onun sonsuz ilminde, hangi şey noksan kalmış.

Nakış nakış işlemiş, hem arzı hem semayı,
Her şey senin içindir, noksan koyma duayı,

Şu atom denen varlık, kainatla aynıdır,
Rabimin büyüyük sırrı, küçüklerde gizlidir.

Bir galaksi bir atom, gelir ise yan yana,
Bizi yaratan birdir, demezlermi ki sana,

Bak ortada çekirdek, etrafında peykleri,
Hiç biri çizgisinden, gitmez ileri geri.

Her şeyde aşikârdır, Ol kadirin hatemi,
İlim O’nun sıfatı, tüm sanatlar eylemi.

Kitaplarda yazılan, keşfedilen sırrıdır.
Daha ne sırları var, gelecekte gizlidir.