Ýnsan önce doðuyor, þu dünya meydanýna,
Bebeklikten geçiyor, çocukluðun hanýna,
Sonra ömür yolunda, emekleyip yürüyor,
Doðuþtan atýlýyor, hayat imtahanýna.

Gün gelince diline, kelimeler taht kurar,
Meraký olan þeyi, ailesine sorar,
Ve artýk konuþunca, cümleleri büyüyor,
Sonra her duyduðunu, kendi kendince yorar.

Yaþ altýya gelince, baþlýyor bir heyecan,
Hayatta bundan sonra, okul oluyor her an,
Sabah erken saatte, artýk ilme yürüyor,
Sonra akýl yolunda, dersle geçiyor zaman,

Okul denen mekanda, bir yürek can atýyor,
Her çocuðun kalbine, güzellikler katýyor,
Düþüncesinde hergün, bilgi vermek yatýyor,
Bizler ona kýsaca, Öðretmenim diyoruz.

12.Kasým.2010 / Mühlheim am Main

Metin ESER

- 1996 yýlýnda istifa ederek ayrýlmak zorunda kaldýðým Öðretmenlik, halen gönlümdeki sultanlýðýný sürdürüyor. Ve her zaman savunduðum gibi Öðretmen olunmaz, Öðretmen doðulur. Öðretmenlik, sanatçýlýk gibidir. Öðretmen önce öðreten deðil, önce eðitendir. O sebeple Öðretmen okulu mezunu olunabilir ama gerçek bir eðitmen olabilmek için Allah vergisi bir yetenek de insanýn özünde doðuþundan olmalý diye düþünüyorum. Öðretmenlik; hemþirelik gibi bir ücret karþýlýðýnda yapýlacak bir meslek de deðildir bana göre. Öðretmenlik kutsaldýr. Ve kutsal olan bir görevin bedeli madde ile de ölçülmemeli. Öðretmene gereken ve layýk olduðu deðerde bir ücret verilmesine karþý deðilim elbette ama öðretmenliði ücreti için býrakanlar var ki bu benim içimi acýtýr yýllardýr. Öðretmen, sadece okulundaki öðrencilerinin deðildir, aslýnda öðretmen toplum içinde de eðitici ve öðretici bir sorumluluðu omuzlarýnda hissetmediði sürece öðretmenim dememelidir de. Toplumun herkesimi, insancýllýk, hoþgörü, iyi iliþkiler, düzgün bir üslup gibi birçok konuyu ele aldýðýnda öðretmenler ilk akla gelen kiþiler olmalý bana göre. Ve öðretmen herþeyden önce yapýcý, sevdirici, motive edici ve öðrencilerine güç, güven ve enerji verici olmalý, onlarýn hayatý sevmelerine örnek ve önayak olmalýdýr. Öðretmen, hiçbir kötü alýþkanlýðý örneði olmamalýdýr. Mesela, öðretmen sigara ve alkol kullanmamalý, kahve kültürü olmamalý ve hem aile hem de çevresindekilerle olan iliþkileri saðlýklý olmalýdýr. Öðretmen her iyi þeyin örneði ama her kötü þeyin de fersah fersah uzaðýnda olmalýdýr. Bu konu benim için çok hassas ve aslýnda bu þiir de ADAMLIK þiirim gibi çok daha uzun olabilirdi ama þimdilik bu kadarýný yayýnlýyorum. Gerçek anlamda öðretmen olan ve kendini öðretmen hissedenlerin Öðretmenler Günü’nü can-ý gönülden kutluyorum. Evlatlarýmýz hepimizin. Vatanýmýzýn dirliði ve birliði için onlarý gözümüz gibi sakýnalým...Onlar bizim canlarýmýz...