-BİR ÖĞRETMENİN VASİYETİ-

Bir gün sordum öğrencilerime, ’ben kimim’?
Bir ağızdan, gönülden ve tek yürek,
’Öğretmenim’
Öyleyse yok ayrımız, gayrımız, farkımız,
Sizden biriyim, sizinleyim, sizdenim.

Bana,
Bana öğretmenim deyin,
Çıkarsız, umarsız.
Bilin ki, biz sizin için varız.

Bende sizinle büyüdüm,
Yaşım, yaşım dayandı elliye.
Hoş, sizde durmadınız,
Geldiniz, on yedi on sekiz yirmiye,
Öyleyse her zaman, her gün, biteviye;

Bana,
Bana öğretmenim deyin,
Gözlerinizin içi gülerek.
Bilin ki öğretilir ancak severek.

Sonra, kime nasıl izah edeceğim ben,
Eğer sizi adam edememiş isem,
Senin bir yanlışını görünce toplum,
Demez mi, ahh seni okutan öğretmen.

Bana,
Bana öğretmenim deyin,
Bana ne demedim seni eğitirken,
Sende bir hisse çıkar, bu şiiri dinlerken.

Öğrettim size,
Şunlar doğru, şunlar yanlış.
Engel olamadı, yağmur güneş dolu ve kış,
Sizden sadece bekledim,
Bir tatlı gülüş, bir memnun bakış,

Bana,
Bana öğretmenim deyin,
Dünyaları öğretirken size ben,
Hiç şahsi karşılık istedim mi sizden.

Hayata hazırladım, şartları hep zorladım,
Çoğu zaman sevdim, bazen azarladım.
İyi olduysanız taşa,
Kötü olduysanız kuma yazdım.

Bana,
Bana öğretmenim deyin,
Ben bir fenerim, ışığım sana yol,
İstemedim karşılık, yetti bir küçük sağol.

Sizden hep şunu istedim,
Çok oku, çok bil, adam ol çok sev,
Bunları ömür boyu sana verdim ödev,
Budur artık sana düşen tek görev,

Bana,
Bana öğretmenim deyin,
Ülkemin geleceği, temel taşımız,
Siz alın terimiz, sevincimiz, baş tacımız.

Bir gün uçup gideceksiniz buradan,
Vira yelken diyeceksiniz hayata,
Şu demir kapıdan,
Bir gün görürsen beni, vakur, biraz yaşlı,
Şöyle karşıdan,

Bana,
Bana öğretmenim deyin,
Saygıyla öpün elimi, temizdir ellerimiz,
Bilin ki, ancak böyle mutlu oluruz biz.

Ne kibriniz bulutlarda,
Ne değeriniz yerlerde olsun,
Kendini küçük görme, sen geleceğe köprüsün.
Öğrettiysem sana dünyaları ben,
Unutma, onlar sana sermayen olsun.

Bana,
Bana öğretmenim deyin,
Bir fidandın, bilgi ile besledim,
Ulu bir çınar ol ki, küçücük gölge isteyim.

Ne ayaklarına pranga vurdur,
Ne aklına zincir.
Sana öğretmedim mi özgürlüğü bir bir.
Bir elinde kitap bir elinde kalem, savaş,
Vatan tehlikeye düşerse bir gün, kim bilir.

Bana,
Bana öğretmenim deyin,
Bu vatanı seviyorsam ben,
Öğrencimsin, benden çok sevmelisin sen.

Durun ayaklarınızın üzerinde,
Bir iş, bir eş, bir aş.
Bir görevinde olsun cehaletle savaş.
Ben, bir mumdum, aydınlattım seni,
Tükendim artık, gidiyorum yavaş yavaş.

Bana,
Bana öğretmenim deyin,
Bir daha görüşemezsek, hep birden,
Şöyle bir el sallayın, başınız dik, gönülden.

Hatırlayın beni,
Yıllar sonra mutlu hayatınızda,
Bir iz bırakmış isem geçmiş hatıranızda,
Çekinme yaklaş öğrenci gibi, adam gibi,
Adımı görürsen bir yerde,
Bir mezar taşında;

Bana,
Bana öğretmenim deyin,
Elinizde bir demet çiçek,
Bir de dua lütfen,
İnanın bunlar bana yetecek,
Yetecek……