lazımsın bana
sen olmayınca hiçbir işim rast gitmiyor
hiçbir şans uğramıyor haneme
sahipsiz kalıyor tümcelerim
konuşmaya başlayınca


sensiz bir hiç olduğumu
varlığından ayrı her sayfaya şiirsiz düştüğümü
kokundan farklı beni mutlu eden olmadığını
anla




lazımsın bana
sen karşımda durmayınca
rotasını kaybeden gemi kaptanının çaresizliğinde
sevdasız bir aşkın kıymetsizliğinde
matematiğimin eşitsizliğinde
dahası ölüme yakın gittiğimin ertesinde görüyorum kendimi


sensiz çok zayıf kaldığımı
düşüncelerimi ifade edemediğimi
yarım hareketlerle yürüdüğümü
hisset




lazımsın bana
güne uyandığımda bütünlüğüne sarılmak isterken
hayatın devamlığında yalnızlığımı kalbinle paylaşmaya can atarken
canım sıkıldığında sohbetine katılmayı devrim gibi arzularken



bir kuş özgürlüğe doğru kanatlarını çırparken
çocuklar yaşamı oyun sanarken
geceler sessizliği daim ağırlarken
sayısız kere
sonsuz kere
lazımsın bana