kapılar kapalı
soğuk camlarda kalır gözlerim
deniz ağlasa ardımdan
boğulsam ne yazar



bahar sakıncalıdır dört duvarlara
kim anlar kırılası ellerin
bahçedeki çiçeğe dokunamadan
dumura uğramış hallerini



özlemler büyütülür
paronayak dansların
paronayak ezgilerinde
delirsem ne yazar



geçer dedik geçti
ölmezmiş hayallerin kalbi dağları
kulaklarını çekmeli şimdi tüm iklimlerin
deldi mi biçti mi kimse bilmedi



kimse görmedi saçımdaki aktan başka
kendini tek geçen düşleri
nefesimi alıp götüren kuşlar
söyleyin çatlasam ne yazar



İnancın cinsiyetini bozdular
Asırlardır güneşe aittir mavi
Usulsüz anlamlarında ayrılıyor
Az önce isyan etti esasın gençliği



Karanlığa rahatça oturan gök
Bir kolaylık sağla ateşe
Harcasan ne yazar
Kendini boşuyor sözlerim

Alçaktır demirlerin sürmesi
Seyret üzerime kapanır kapılar

Habibe E. Ağaçdelen