DAYIOĞLU SALİM’E

Sana ayan ömrüm, yok bilmediğin,
Dayıoğlu Salime ahkâm kesemem.
Sen bir yüce dağsın ben bir gediğim,
Bu dostumdan sırlarımı gizlemem.

Az mı senle çelik, çomak oynadık,
İş, aş dedik sınandık ve sınadık,
Hayat kazanında piştik, kaynadık,
Nasıl derim dayıoğlunu özlemem.

Salim İsmi çağrıştırır, mazimi,
Gezdirir düşümde tüm arazimi,
O bağlardan az mı yolduk üzümü,
Biliyorsun pek sırları gizlemem.

Yazın arpalıkta, ya da kırlarda,
Az mı çimdik o çamurlu sularda,
Yorulduk, terledik aynı kulvarda,
O yıllardan güzelini bilemem.

O yaşlarda vız gelirdi fırtına,
Alışmıştık köyün her bir şartına,
Az mı bindik kıratların sırtına,
Ben dostları bir kalemde silemem,

DUR HERİ özünü döker şiire,
Küserim dayıoğlu verirsen fire,
Ailecek bekliyoruz İzmire,
Sakın deme bu yaza da gelemem