Bir ömür tükendi yurdumdan ayrı,
Çeke,çeke usandım ben,bıktım ben..
Kırıldı direncim bitkinim gayri
Çeke,çeke usandım ben,bıktım ben..

Gece gündüz hayalimde düşümde,
Bayramlarda bir sızı var döşümde
Gözyaşı var uzandığım aşımda,
Çeke,çeke usandım ben,bıktım ben..

Hasretle çalarım durmadan sazı,
Şu garip gönlümün bülbül avazı.
Görmedim burada baharı, yazı
Çeke,çeke usandım ben,bıktım ben..

Çaresizlik alır beni koynuna,
Zalim felek ip geçirdi boynuma
Boynum bükük elim soktum koynuma.
Çeke,çeke usandım ben,bıktım ben..

Gurbet elin yabanıyla,yadıyla,
Yaktı beni zehiriyle tadıyla,
Celbedemez isimiyle,adıyla,
Çeke,çeke usandım ben,bıktım ben

Çileyi,belayı koydu sırtıma,
Hiçbir zaman uyamadı şartıma,
Yeni dertler kattı dertime
Çeke,çeke usandım ben,bıktım ben..

Akşam olur hüzün gönlüme çöker,
Bu hasretlik benim belimi büker.
Yar sılada,ben burada yaş döker.
Çeke,çeke usandım ben,bıktım ben..

Durak’ım tükendim hayal uğruna
Gurbetin çilesi dolar bağrıma.
Çektiğim çileler gider ağrıma,
Çeke,çeke usandım ben,bıktım ben..

Durak YİĞİT
GönüllerinŞairi
KOCAELİ

Bu şirimi ömrünü gurbette,yurt,eş dost,ana,baba memleket hasretiyle geçiren.Oralarda boynunu bükük mahsun, mahsun çalışarak ekmek parası uğruna her güçlüğüge katlanan, kardeşlerime,gurbetçilerimize armağan ediyorum.Hepisinin bayramlarını kutluyor,sağlık esenlik mutluluklar diliyorum...
Benim 50 yılım gurbet çekmekle,hasret ve çileyle geçtiği için,bunun acısını çok, çok iyi bilirim.Bu yıllarımın acısını sayfaya yansıtmamında sebebi budur..Bu vesile ile bu şiirim,Bütün gurbetçilerimize armağanımdır...