bir tutam sevdaya hasret
bir gülüşe vurgun
bir güzel sözde esirdi bu yürek

umutları yeşertirken eyüp sabrıyla
dillerden düşmeyen
ferhatın aşkına aşık
bilmez misin
yoktur şirin aslında
varolan yalnızca aşkın kendisiyken
duramazmış yüreklerde
ah ne yazık!!

dağlardan af dilerim
gelmiş geçmiş
dev gibi sevdalar adına
sizdiniz bizi ayıran
aşıldıkça yakınlaşacaktı
tüm ezberler
dilde büyüyenler
hevesle zaptedilemeyenler
dağları aştım
sana çıkan her yol sevdaysa
razıydım kaderin acısına
boyun eğdim aşkın yalnızlığına
göz görmez kulak işitmez oldu
bülbüller ağladı
biçareliğime
karanlıkları kovaladı
seher yıldızları
nafile......

yolverdiniz
sonunda siz de bana
ömrüm geçip gitseydi
ferhatın aşkında hapsolsaydı da
yine bulamasaydım saklananı
susuzluğuma bir damla su
ateşime bir serap
bahçemde bir yediveren
sorma
sevda denilen
anladım ki
sahipsiz beklermiş avını