0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
772
Okunma
Kara bir geceyi kucakladı içimizden geçen şarkılar
Duyguların gökkuşağına mayın döşedi feryadımız
Sessiz bir ölümdü aslında gerçeklerden sıyrılmalarımız
Öfke ve nefret içinde bir büyük hicranı andırdı
Kör betonlara inat yazdığımız ve yazgımız olan satırlarımız
Kan rengine boyanırken asi bir gülün rengi
Ahengini yitirmeye meyletti metropol yanlızlığımız
Suskun kasabanın çocuklarıydık
Adımız nasır tuttu,parmak uçlarımız öç
İçimiz yangına yürüdü
Ve kalbimiz yüzyıllardır sanki hep aşka aç.
