Tozpembe geçen günler siyaha çaldı beni
Ben sana beyaz açtım sen beni bilemedin
Gözlerin bağlıyordu sözlerin saldı beni
Ben sana yine kaçtım sen beni bilemedin

Sana çiçek açardım burcu burcu kokuyla
Teninde motif motif gözlerinde dokuyla
Sen bana kışı seçtin sonbaharın okuyla
Ben sana bahar seçtim sen beni bilemedin

Sen rüyama girerdin uykum uzaklaşırdı
Gönlümde her hatıra her an tuzaklaşırdı
Bahşettiğin lahzalar günümden yıl aşırdı
Ben sana candan geçtim sen beni bilemedin

Her mevsim taze kaldı bıraktığın ayva-nar
Durulmadı kalbimde bulandırdığın pınar
Her şey olduğu yerde bıraktığın tarumar
Ben sana neşe saçtım sen beni bilemedin

Merak da etmiyorsun ne halde olduğumu
Dalıp durup dururken saçımı yolduğumu
Sılada sensiz açıp gurbette solduğumu
Ben sana diye göçtüm sen beni bilemedin

Bu kadar beklettiğin “elimden öl” demektir
“Hasretimi çağlarla istersen böl” demektir
“Ben Leyla’yım mekânın elimde çöl” demektir
Ben sana serap içtim sen beni bilemedin




Mehmet Durak

Kasım – Bismil