Dünya senin olsa mezara girmez
Lütf ü kerem ile ihsana sığın
Nurdan yaratmasa nura çevirmez
“Dönüş bana” diyen lisana sığın

Akıbet yanmaksa âşık n’eylesin
Seven sevdiğiyle gönül eylesin
Herkes Mansur mu ki “Ene’l-Hak” desin
Hâl ile hak ehl-i erkâna sığın

Bu devri devranı döndürmez boşa
Olur-olmaz işler getirir başa
Güller hârelenir döner ataşa
Dili muhabbetli canana sığın

Lokman birçok derde bulsa da derman
Ölüm tadılacak ilahi ferman
Dertler deste deste gam olur harman
Şâfi ismindeki Lokman’a sığın

Asıl sensin her maddenin odağı
Mühür yaptı kalbe iki dudağı
Meyve verir herbir dalı budağı
Rezzak’ın beyanı fermana sığın

Yüzüm olsun diye yüce divanda
Çalışır çabalar arı kovanda
Hakkı hakikati gözet davanda
Kelam-ı ilahi Furkan’a sığın

Maddeyi besler ki manadaki nur
Güneşin ziyası ay’a da vurur
Kalsın Gözükara kibirle gurur
İlahi rızayla imana sığın

Çark-ı Devran (sy. 89)