Güneşin battığı, ışıkların söndüğü, evlerin ısınmadığı, yanlızlığın inciten acılı zamanlarında bazen karanlık ve dar sokakta yürürken duyulan korkuda, bazen ölümün soğuk yüzüne karşı duran bir adamın son çırpıışlarında yada çığlık çığlığa bir çoçuğun doğuşunda, yitik bir aşkın öfkeli hallerinde yüzünü gösterir, yüreğini ve inancını bir kandil gibi karanlıkları aydınlatması için ihtiyacı olana sunar. yalnızdır, yalnızlığa mahkum bırakılmıştır. Ama şair yalnızlığını sığınak olarak görmez, o yalnızlığın şiirini yazarken bile topluma karışmak, elini uzatıp kucaklaşmak için bir müminin inziva sabrını gösterir, inzivadan şiiri ile çıkar ve gözlerinde hakka duyulan sevginin kutsal ışığı vardır. Tereddütsüz dinliyelim onları Açtıkları yoldan tefekkürle yürüyelim. Dünyanın karmaşık öykülerini ve görkemlerini, acı ve mutluluğu ölüm ve yaşamı anlatan bilgeyi dinleyelim. Sokakta'ki adamın yalnızlığını anlatacak bize bir dilencinin son feryadını anlatacak bize

Teşekkür ederim gözümden kaçmış ki bağlacını ayırmak teşekkür ederim işte olumlu eleştirilerinizin devamını diliyorum