Şimdi ben gidiyorum bu diyarlardan..

Yanıma alacak birşeyler arıyor gözlerim..

Geçmişten bugüne bir tek umursamazlığın kalmış..

Gidiyorum ya şimdi, o bile umrunda değil..

Küf tutmuş , rutubet kokuyor hayallerim..

Suya düşmüş , kırılmışlığına sarılmış sere serpe..

Şimdi beni onlar bile yalnız bırakıyor..

Dar sokakların anlamsız bakışlarına maruz kalıyorum..

Her anlamında gül bitmiş gibi sanki herkesin..

Bir ben ağlamaklı , bir ben yalnız yol alıyorum..

Uğradığım semtlerde ayışığı köreliyor..

Beni takip edercesine adeta karanlıklar..

Bir simidin çeyreğini yiyip bırakıyorum her defasında..

Sıcak bir çaya hasret değilim ,

Oturuyorum senin olmadığın her köşe başında..

İşçi taşıyan otobüsler geçiyor tan ağarırken..

Dumanlı beyinlerin şaş bakışları toplanıyor üzerimde..

Farksız çoğunlukları beni farklı kılıyor onlarda..

Beynim kürkçü dükkanı sıfatına anlam yüklüyor..

Kalp , dönüp dolaşıp aşkın içine batıyor..

Tüm iflaslarımı toplayıp sıfıra denk düşüyorum..

Şimdi ben senin olmadığın diyarlara gidiyorum..


MUSTAFA DÖLEK..