YİTERKEN
Yiterken
Yiterken Yenildik, Şimdi kim bile bilir umudun o aci yanini, Yada Kim koklaya bilir Tenimize sinmiŞ Karanfil kokusunu? Solugumuzdaki isyani kim duya bilir? Intikamciydi SEVDA dedikleri, Gölgesi mavi DENiZE Vuran Bahardi, Neyi yaŞadiysak ömür törpüsünde, Umut diye iŞledi derimize ADINI Kizil bir Gülün Dikeni ile. Istanbulun’ nemli yaŞ caddelerinde sinandik, Terk ettigimiz her cadde biraz daha SolgunlaŞti, Şimdilerde her birine ANITLAR dikildi ACIYA DAiR.. Sevgili, geride kalan yaŞanmiŞliklarimiz ise Benligimizin Soguk nemli duvarinda birer hücre karanligina TUTSAK.. Tutsaklik ve Hücreler eŞliginde, YaŞanmiŞliklarimiz birer KABUS’a dönüŞmekte, Zaman coktan ceketini asmiŞti DUVARA. Cografyanin bu yakasinda Yitmekteyken düŞlerimiz Diger yakasinda tanimadigimiz insanlar kurulmuŞtu bereketli sevda SOFRASINA.. Yitmek koca bir cesaret aynasi olmaktayken Aynada beliren gözlerin coktan yitirmekteydi Tilsimini.. Biz sevmek diyorduk ADINA Oysa o kendine coktan hazirlamiŞti DARAGACLARINI, Şimdi kim bile bilir bizim kadar O yenilginin Tarih olmuŞ aci,küf tadinda rengini. Solugumuzdaki titrek sesleniŞi kim duya bilir? Ey Sevgili....!!! Duy... Ve dinle sana dair SesleniŞi’mi Suclama beni, Bagrimi yakan bir yaradir bu ayrilik Şimdilerde, Bilesinki Damarlarimda dolaŞmakta SeviŞmelerimin Yangini.. Gecenin solgun yüzüne taŞiyorum GülüŞlerini.. YaŞadiklarimiz, Gökyüzünü aŞarak Sonsuzluga savruluyor, Durdurmak mümkünmüdür? Hatirlarmisin? GüneŞli bir istanbul sabahi vurmaktayken deniz dalgalarini karaya Zapt edip durgunlaŞtirmamiz kolaymiydi? Sonsuzluga savrulan yitik düŞlerimizide durdurmak o kadar zordur bilesin... Şimdilerde Talan edilmekte baahar ve AŞK öyle bir zulüm,katliyamki durdurulmasi güc Atmazsak eger kendimizi önüne Bahar ve aŞk birer solgun kircicegi olarak belirecek bahcende. Hayatin ve Umudun katledildigi bir yerde büyümekte özlemlerimiz, oysa onu alt edip yendigimiz yer Ne soguk bir kentin solgun,anitsal caddesi nede dört duvarin soguguydu Yendigimiz yer KAVGAMIZIN tam ortasiydi..! Söyleyecegim bütün sözler sevincin ve umudun savrulmasina dairdir. Ve Şimdi onlar yaralarini saracak Birini BEKLEMEKTEDiRLER... Ey anisiyla yüregimi daglayan Kederlenme hemen dökme gözyaŞlarini Ve suclama beni Böyle yaziyorum diye... ( Sen Şarkini söyle ve Gülümse Ceylan Gözlüm,Cünkü sesinin hasretiyle yeŞerecek Umutlarim ) Ey Gece..! Ey Uslanmazz Yüregim..! Ey Kadinlar..! Ey Bahar...... Dinleyin..! Sevdigim kadini anlatacagim sizlere..! Yada Yitmekde olan sevdamizi...! Her hangi bir kadindan farksiz degildi öyküsü, Yürürken hep nedense birbirine dolaŞir gibi olurdu ayaklarii, Bir resim yada koparilmiŞ kizil bir cicekti. gecen ki mektubuna ekledikleri büsbütün bir YANGINDI. Durup durup ic cekiŞleri Sessizligi,dalginligi özlemle bakiŞi pencereden o YOLA, aŞki ögreniŞindendi.. Kücük bir ateŞ böcegiydi aydinlatirdi gecelerimi, En cokta ayriliklar korkuturdu ONU. Böylece baŞladi ilk dört duvar paylaŞimimiz, Duvarki... GüneŞ Sarisi iŞlenmiŞti soguk yüzüne ADIM.. GidiŞinde biraktigi kücük bir aniydi belkide kim bilir. Yitik bir düŞ, Kirilgan haykiriŞ, umutlu umutsuz bir bekleyiŞ barindirmakta Şimdilerde SOL YANINDA KADINIM... Acimi anlatmali sizlere Ayriliklari, Ve destanlaŞirken ömrümüzü ANLATMALI.. Bir serserimiydim oysa? Bir masalciydim belkide yaŞadigim o büyük düŞler tek Tarihimdi. Acemi bir aŞiktim belkide. Ey sevgili yitmekteyken umutlarimiz.... muhasebe edersin kendini Yitmekte olan bir sevda sonrasinda SagirlaŞirsin Gölgelenir tüm kainaat Her gürültü ISSIZLIK taŞir biraz kabahatli bir cocuk gibi atarsin kendini sokaklara Ki sokak kirilgan,uykusuz ve Donuk.. istemez sokaklar ki aglayasin, kaldiramayacagini bilir iki damlanin yükünü oysa sokaklar,caddeler daha tenhadir Yüreginden.. Tenhadir sigindigimiz bütün yer.. Odan daginiktir Tütün kokuyordur Yazsanda GecmiŞden gelecege yaŞanmiŞliklarimizi O zaten Dilsizdir.... Bir fotograf düŞer aklina ansizin Cikarirsin cüzdanini Cam kesigi bir gülümseyiŞle bakarsin.. Sonra dalip gidersin gecmiŞe yada bir kac ay evveline Daldigin pencere gelir aklina Mahcup bir duruŞla susarsin sonra YüzleŞirsin YeŞile dair bir renkle beliren insanla.. öpmek istersin bir biyigin ilk gözüne batan yerinden doyasiya icmek istersin sicak bir corbadan Ve susarsin... Günlerdir yitik bir hüzünle cikiyorsun yola, bir dügün havasinda buluyorsun kendini biraz üryan ve korkak bakiŞla cagresizligini duyurmak istersin insanlara cocuklar takilir gözlerine birden kacacak bir yer ararsin ve cigerlerinde son bulur sigaranin ilk dumani.. bir haber ucurmak istersin farkli bir cografyadaki insana susarsin.. ne iletecegini ŞaŞirir ve dokanir parmak uclarin bir kac harfe Söyleyecegin tek söz.. (AKLIMDASIN)’DIR.... Kötüye iŞaret bir suskunluga bürünürsün unutup gitmek istersin ezberindeki insandan.. Bulutlara bakarsin Yalniz ve cagresiz... O uzak oldugun istanbul akŞamlari düŞer aklina.. seviŞmelerin, GülümseyiŞlerin, Ve sicak corba,coktan dilinde bir sogukluktur.. isitmaz icini... istesende isinamazsin, cünkü beden yalniz, düŞlerin git gellerde bir savaŞ’da... ve titrek sabahlar coktan kapindadir.. Şimdilerde yagmur sonrasi kuŞlar konmakta balkona Bekledikleri seni göremezler, utangac bir sitemle Bir kirilganlikla ucup gitmektedirler farkli kapilara.. Uzaklik bir ani oluyor Ve alnin ateŞler icersindedir Kötüye iŞaret oldugunu düŞünürsün bu yaniŞin... oysa alevlenen bedeninde sol bulmak vardi soguk bir mart gecesi... Devrim Dokdere |
Anıtlar acıya dair tutsaklıkta
Kabus asmıştı duvara
Sevda sofranısa
Adına hazırlamıştı dar ağaçlarını ,aşk!
Kavgamızı beklemektedir o yolda adım adım
Sol yanımda kadınım
Anlatmalı , ıssızlığımı ve aklımdalığını!
Şiir öyle güzel ve anlamlıydı ki , yorum yerine şiirinizin içinden şiir çıkartmayı yeğledim , sadece yazdığınız büyük harfli kelimeleri kullanarak , şairime tebrikler az bile! iyi bayramlar dileğiyle....