Kim bu yalnız adam,?
Kim bu kaderi ile başbaşa bırakılmış kişi,?
Henüz daha ömrünün baharında olan,
Alnı kırış kırış olmuş saçlarına kar yağmış,
Gönlüne güz mevsimi hakim,
Herşey sararıp solmuş kırık dökük,

NEDEN...
Öksüz çocuklar gibi boynu bükük,
Ferhat gibi bağrı yanık,
Yoksa yoksa oda benim gibi,
Aşkının kurbanı mı,
Anlaşıldı sormaya ne hacet var,

Sevi çiçekleri henüz,
Daha yeni açmaya başlamış,
Dünyayı toz pembe görmeye,
Yeni başlamış bir kişiyi,
Bu hale kim koyabilir,
Özlem dolu kimse o,

Bırak ağlasın kapında,
Delirsinde ayaklarına kapansın,
Apansız yıkık kırık yapayalnız,
Küskün bakışları buz gibi ağlamaklı,
Kim bu elleri semada Tanrı, ya yakaran,
Kulmu ? kölemi ? bir kül yığını,

Ne durursunuz göz bebeklerim,
Hadi çekin siyah giysilerinizi,
Üstünüze onun için ağlayın,
Ağlayın birazcıkta aşkı için yanan,
Bu ğaribe ağlayın....!!!

Sayğılarımla << Berfin Karahan >> << A . P >>