Dolandıysam ömür boyu peşine
Urgan ol boynuma geç demedim ki
Candan seven aşık, yapmaz işkence
Kolum-kanadımı kır demedim ki

Ateşten çemberdi gerdi yolumu
Sevincim kopardı, taktı zulüm’ü
Mektup gibi yapıştırıp pulumu
Götür bir kutuya at demedim ki

Toprağın bağrında otları gibi
Gezdirdin hep yaban atları gibi
Binanın alt kalan katları gibi
Depremde üstüme göç demedim ki

İçim yandı sanki kaldım çöllerde
Yangını söndürmez artık göllerde
Mecnunun olduysam adım dillerde
Sana da bir Leyla ol demedim ki

Yok yere uçurdun gönül kuşunu
Yoktan yere yıktın hilal kaşını
Çiçeklerden taktım sana tacını
Götür de ellere ver demedim ki

Sabredeyim derken çatladı taşlar
Bir, bir çıkar sonra ortaya suçlar
Verilen cezaya razı mahkûmlar
Götür müebbet’e at demedim ki

Gönlüne hapisim bitmez bu çile
Derdimi anlatmak bile nafile
Giderken ölüme en son kafile
Götür bedenimi kat demedim ki…

Gördüğün her yerde benden kaçarak
Bu hayatın sonu nere varacak
Mezarım kazılmış, açılmış kucak
Götürüp mezara göm demedim ki

Necati ŞİMŞEK
16.05.2007
Ankara