bilirsin beni
öyle dayanıklı biri değilim
hafif olsun ağır olsun her yaprak dokunuşta düşerim yere
istesem de sensiz gidemem başka bir şehre
bana bağlı olsa da sensiz göz dikemem dicle nehre



bilirsin beni
öyle güçlü yapıda değilim
şuana kadar bir karınca kadar sabrım olmamıştır
sevgiden gayrı/senden ayrı gönlüme bir çiçek konmamıştır
kokunla büyümeyi marifet saymışım kendime
dokunla kalmayı büyük onur




bilirsin beni
öyle her zor durumu aşacak kuvvette değilim
hemen üzülen/çabuk ağlayan kalbime söz geçir(e)mem ki
başladığım çizgiyi nedensiz bitir(e)mem ki
güne seninle merhaba demek seninle devam etmek
yüreğimin iç sesi kabul etmişimdir
karşılık beklemeden seni hep sevmişimdir




ve bilirsin beni
öyle taş desenli bir sertlikte değilim
her duyguda boynum kıldan incedir
seni ruhumda hissettiğim nicedir