Ankara’da dizi dizi afişler gördüm.
İçlendim,gözlerim doldu,
“Kimsesizlere destek olmaktır kurban,
Değeri dört yüz elli Türk Lirası “diyordu.
Bu afişlerde
Yüzü yorgun, gözü ışık saçan resmin vardı ana,
Resmine baktım,baktım düşüncelere daldım,
Alnın yedi kat olmuş,rengin solmuştu,
Oysa sen
Yedi düvele yedi evlat kurban vermiştin
Ülken ve Ulus’un için,
“Vatan sağ olsun” demiştin,
Vatan sağ ama ,seni sağlıklı görmedim ana,
Ana sen
Kurtuluş Savaşı’nda ,çocuğun sırtında,kağnı başında,
Kar,kış demeden
Açlık,yokluk demeden toprak,tarla başında,
Elinde kürek
Mangal yürek
Görev başında.
Anadolu, ana dolu dediler
Kadrini,kıymetini bilmediler
Gönlündeki kederi
Gözündeki yaşı silmediler,
Ayak altına ipek halı sermediler,
Analar
Vatana kurban,toprağa yorgan dediler,
Bayramdan bayrama hatırlayıp
Seni hep ucuza kurban ettiler,
Yurduna ,yuvasına kurban olan ana
Sonra unutup seni gittiler,
Kurban sana,hayran sana
Ana ana ana…

Yahya AKSOY