Hey bizler
Acıyla yenen ekmek ne kadar doyurur insanı
Gözünden yaş akarken ne kadar gülebilirsin,
Yaralı tırnaklarla kazdığın toprak ne kadar derin olur.
Kalbinde biri varken başkasını ne kadar seversen,
Okadar acıyla nasıl sarabilirsen yaranı.
Her taraf ayrık otlarıyla doluyken
O kadar koruyabilirsin vatanı,
Bulutlar çoktan gökyüzünde yağmur yağmakta zaten.
Fırtınalarda yolda,
Haritalar çizilmişken hala avrupa yollarında yelken.
Boş sözlere gerek yok,emperyalizm yol alırken..
Yapamamışız görevi.kanser yemiş köleleşmiş yüreği .
Atam atam derken anlamamışız ,anlatamamışız seni
Halkı uyutmuşlar erkenden.
Güç lazım , birliktelik lazım.çalışmak durmaksızın
Gözüne gözüne dalacaksın karanlığın ,
Özüne özüne döneceksin elele vereceksin ki
Kanat çırpsın aydınlıklara özgürlük.
Başımız eğilmesin.
10 -11-2010