Selam ile başladum, gözlerunden öperum
Ne kadar özleyurum bilurmisun uşağum
Uzun zamandur senden olmadi bir haberum
Acaba bu mektubi alurmisun uşağum

Ana baba oturup yollaruni gözleduk
Bizi terkettun diye oturup da sızladuk
Hem seni hem gelini torinlari özleduk
Gelup da bizum ile kalurmisun uşağum

Bu ahir ömrümüzde muradumuza ersek
Gelsenuz çoluk çecük sizi bir daha görsek
Dünya göziyle görüp bu cani öyle versek
Bir kaç ay bizde kalsan elürmisun uşağum

Ne oldi bilmeyuruk dertlere mi bulaştun
Seyahati seversun hep dünyayi dolaştun
Vaktum yok dema bize her tarafa ulaştun
Bizi da ziyarete gelurmisun uşağum

Göz yaşina bulayup mektubi atayuruk
Ömür bitmek üzere dünyayi satayuruk
Bizi merak edersen hastayuk yatayuruk
Bidaha ki seneye bulurmisun uşağum

Bura baba ocağun elbet bir gün gelursun
Evde kimse yok ise mezarluği bilursun
Bilemeyiz o zaman, ne durumda olursun
Yaptuklaruna pişman olurmisun uşağum

*
Uşaktan Ana babaya Cevap (Uşağum 45.)

Geçinup gideyurum ne varluk ne dardayum
Yaşla geçen günleri, yaşuma ekleyurum
Aynı geldiğim gibi, ne zarar ne kârdayum
Hala bu memlekette boşina bekleyurum

Bırakup döneceğum kimse gelmez peşume
Memleketi özlerum, her an girer düşume
Dinlemedum sizleri pişmanum gidişume
Çeluk çecuk yarı aç burda sinekleyurum

Her sabah evumuzde bir furtuna kopayu
Çecukler istasyonda boyaciluk yapayu
Anaları komşidan ne gelurse kapayu
Ben hammalciluk yapup kirayi denkleyurum

Kuri ekmek, soğani çok özledum aş diye
Odunum, kemurum yok, düşunurum kış diye
Belki bulabilurum, gazeteten iş diye
Elumde bir mercekle bir bir didikleyurum

İntihar edecektum, günahmış ne bileyim
Düşündum, çecukler var, ölsem nasil öleyim
Köyliden utanurum ne yüz ile geleyim
Bu çektuğum kederi, kadere yükleyurum

Süsli püsli gelenler, köyde uyutti bizi
Bi gelduk İstanbula, aniden yutti bizi
Sanki biri arkadan el atup tutti bizi
Bir adım atamadum, hala emekleyurum

Habu fakirluğile seyahat mi ederum
Müsait değil buna benum gelir-giderum
Ne gezup dolaşurum ne bir yere giderum
Nefesum kesiluyu yokuşte dikleyurum

Size bu yazduğumi kimseye anmayunuz
Dertlerunuz yeteyu bana da yanmayunuz
Bana sitem ederek, kötidur sanmayunuz
Elunuzden öperum, dualar bekleyurum


Mikdat Bal