Sana ne aşkı arayanlara
Ne aşkı bulanlara
Ne de aşktan kaçanları sordum
Ayın ondörtünü en iyi kim anlatabilir?
Avuçlarında sis dolu bir gece mi?
Hayır;
Sis çoktan yolcu bileti kesmiş geceye
Aya yolculuk yapan mı?
O da değil
Ayın aşka mabedini göremez ki
Aya basacağı adımlarla dolu aklı
Sensizliğe alışmak;
Her türlü teselli sözü
Bir ihaneti getiriyor kulağıma
Ne tuhaf!
Dün seni bana kötülüyenler
Bu gün sensizliğin efkarında yoldaşlar.
Parmakların alev alev
Kalem kor bir kıvılcım
Kağıt,
Ha tutuştu ha tutuşucak
Cehennem kuyuları gibi kalbim
Şimdi yoksun
Çöldeki kumum ki gelişin bana nisan yağmuru
Sözlerin kulaklarımda hala tazecik
Kelimeler mavi halıdaki gümüş pullar
gülüşün geliyor gözümün önüne
Vuslattaki sabah güneşi gülüşlerin
Mavi ve kırmızı ki
Birbiriyle genişleyen
Kenetlenen ve sonsuzlaşan ruh
Senin yüzünü göremedikten sonra
Neye yarar yüzlerce dünya görmek?
Güzelliğini kimlere sorayım senin?
Say ki;
herkse sormuşum
Kim anlatacak?
sana kavuşamadıktan sonra
Tut ki
Cennetteyim.
Huriler eşim
Dostlar yar olmuş
Ne çıkar bunlardan?
Aşk suskunluğumdu benim..
Vurgunumdu.
Yangınımdı
Aşk yazımdı benim.
Tek varlığım ve yokluğum
Kazanamadığım ,
Ama hep kaybettiğim
Evet;
Buydu aşk
Özledim seni ey vefalı yar
Dön gel artık!.........


Gordion