Yorgunum, ruhum çok yorgun, bedenime inat
Sözlerim yüzüme inen sanki birer tokat
Savruluyorum limandan, bilmediğim limanlara…
Vuruyorum arada ben işte böyle karaya

Kurtaran mı var , yoksa istediğim bu mudur?
Bırak beni kendime, yardım etmesende olur
Sadece daha fazla yorma, senden tek ricam
Eğer tek bir hatırım varsa, kullan işte oradan

Gitmek kolay, kalmak zor, durmak imkansız
Hayat akıyor işte, yakalıyor beni zamansız
Biliyorum durmak yerinde biçarelik
Çaresizlik içinde arayan ne çarelik?

Bir tarafta cesedim, karşımda ruhum
Ruhum terk etmiş ne yapsın vücudum
Keşke, keşkeler içinde, zaman ise saniyeler
Etrafımı sarmış, kuşatmış beni desiseler


Dilim mi kopsaydı, yoksa yürek mi çıksaydı yerinden?
Kırıyorum işte herşeyi böyle istemeden
Ardıma baktığımda hatalarım boyumu aşmış
Bir bakmışsın yollar çaresizliğe kucak açmış

Zifiri karanlık her zamanki gibi geceler
Ne biri etrafta, konuşan sadece düşünceler
Gel ve git, sen ve ben, işte iki hece
Geceyi bölen kafamdaki sessiz bilmece


Etrafına bak, ne sandın, sendeleyen tek ben miyim
Kendine sor, sen mi ben de, ben mi sen deyim?
Kalabalıklar içindeki yalnız bir benliğim
Aşamıyorum bazen bendimi artık neyleyim

Bilmiyorum kim, neden, niçin
Ama vurulmaz ki akıp duran zamana perçin
Bayramım gelsin, kutlayalım derim ama nerde
Kim benimle olur ki bilinmeyen bir yerde…