Leyla’nın gözlerinden hüzün yağar gönlüme.
İçimde bir yer göçer yüreğim lime lime.
Dudak büküp de geçer hâlimi desem kime.
Suda ebru misali naz erguvan akşamı.


Bulutlar göç ederken vedaa mihenk olur.
Toprak yağmur beklerken özünde koru bulur.
Gözden uzak olsa da gönül hep yâri solur.
Buyduğumda ısıtan yaz erguvan akşamı.


Cümle çiçekler solar renkler hazan deminde.
Aşkın solmayan rengi daim yed-i eminde.
Bir efsane gülümser gönlümün mateminde.
Hüzün saatlerinde haz erguvan akşamı.


Sevda masallarına adıyla başlanan kız.
Besmelenin be’sinde dağın özünde dağız.
“O” yoksa yüreklerde hem çorak hem de ıssız.
Gönlüme nişan alan gez erguvan akşamı.


Mecnunu dara çeker vefayı bilmeyenler.
Sırrı anlayamazlar sevilip sevmeyenler.
Ateşe benzin döker insafa gelmeyenler.
Yazıya dökülmeyen söz erguvan akşamı.
Ankara,05.11.2010 İ.K