Ah sevgilim, ah
Seni hiç hak ettiğin gibi,
Sevemedim,
Ben kimseyi sevmedim aslında,
Hep bir ayağım çukurda,
Bataktaydı benim.
Benim cin,
Aşk bir masal, bir rüyaydı gerçekte.
Masallara inanmak için, çoktan büyümüştüm
Âşık olacağım çağımda.

Bir garip serseriydim, aç ve susuz gezen.
İşim yoktu, aşım yoktu.
Gençlik cağımda.
Sadece imrenirdim,
İmrenirdim nerede bir çift görsem kol kola yanak yanağa.
Üşürdü yüreğim çaresizlikten.
Buza keserdi gönlüm sevgisizlikten.
Ve kıskanç, gözlerle bakardım
Âşık, çiftlere ben….

Beslerdim koynumda, sokak kedilerinin üşümelerini.
Ve beslerdim,
Gece karanlığının, izbe köşelerini
Bir şişe şaraba satılırdı, benim gönlüm.
İzbe sokaklarda.
Ve uykusuz kimsesiz kuytularda

Ask, nedir ki?
Açlık ve çekilen sefaletin yanında…
Yokluktur. /Ask.
Kimsesizliktir, garipliktir, /Ask.
Ve ekmektir, istir ve koşuşturmaktır/Ask.
Benim yanımda.

Ben öyle büyüdüm öyle yasadım gençliğimi.,
Seni, tanımadan önce,
Tak ki sen bana, aşkı öğretene kadar.



Ahmet.Yüksel Şanlı er
05 Kasım 2010-11-05
Antalya.