DOĞU/UM SANCILARI

Rüzgârın uğultulu sesleri pencereyle dans ederken
Hiç yoktan ürperen bedenime tanık oluyorum
Yanaşıyorum anlamsız bir sessizlikle
Çatlamış dudaklarımda kaçak bir cıgara

Yüreğimin en sıcak yerinde mavi deryanın armağanı gözlerin
Gökyüzü çatlamış kızgın lavlar boşalıyor
Sanki yıldızlar bir bir dökülüyor avucumun içine
Tutup derin bir susuzluğa kapılıp kapatıyorum pencereyi
Kimseler duymasın aman aman gördüğüm bir düş’tü
Düşler dahi yasaklıydı bu dem-lerde...

Dışarda dinmeyen bir yağmur sancısı, cama vuran damlalar ve kemanımdan çıkan o yorgun ezgiler bana seni hatırlatıyor tüm anlar...Nameler yazıyorum durmadan,her satırda sana kümeledim hasrettimi ve yüreğimin en kuytu yerinde sakladım her birbirini!!!

Mürekep kokuyor ellerim, bedenim sen kokuyorsun....

Oysa ay kapkaranlık bu gece solukları kesilmiş yıldızlar ve nefesleri yok bulutlar...
Şehrin tüm sokakları beni dinliyor doğunun sancılarında ve bir pişmanlık doğumundayım Sevgili....