üzerimde cocukluğum
dolaşırım!
Zıtlık! ...
parçaladı sübyan yüzümü
bed kaldı dualar..

...
durma!
öksür!
suretinde
sahte gülümseme refakat
ispiyonladığın
bendeki nefret
fahişeliği
ödlek bakışlarım
cıkmaz bir yol ağzındayım
kursağıma kacan karanlık
cocukluğumun leşini eşmekde
sübyan dilimde öfkenin küfrü
seccade gibi
bakma eğil!!
Esiri olmuşum yalanın
Ne bir imdat sesi
gelen acının simgesi
azap sesi
artığı
imtihanda
aciz yürek!
intihar mektubu gözlerim
dudaklarımı büzüştüren cocukluğum
ağzımdan fışkıran kadınlıktı
kırmızı papuclarda saklanmış
boynu bükük duruyor saatlerce
oysa kimseyi incitmedi.
oyuncaklarıma iliştirdiğim günahlarım
huysuz ve şımarık kaprisler biriktirdim
Ben büyüdüm Diyebilmek hürriyetine
özgürlüğüm sana kaba kuvvet
duygusuz, donuk günahkar
apseli yüreğimi sızlatan
reçetesiz ilaç
on yüz yalancık yuttum..