Bir tarih kapandı bugün.
evrildiği son sozcuklerım
ekmek olur dıslerım ezer
benım en buyuk hatam buraya getırdı
izmaritli satırlarlarım
izinde Göçüyorum
kirpiklerin hançer
saplanan anılar
çatlaklardan sızan kan kıvamında
tünedi vurdumduymaz soğuk
savurgan ayazın
/ iskelet duyguları
göçtü yapışkan nemli tenimden
latince ağlayan hüküm
dilsiz ayaklarım
kalbimden kaçak uzun saçlı bir adam
o eski bildik şehir izmit
kokmuş ağzıyla ihanet fısıldar
hançer öpüşündenkovulmuş
vuruldum ufuk çizgisi yarama
Bazı sıfatlar kolay kazanılmıyor.
kendini tetikleyen
ihbarcı bir cinayet sızan çığlık çıkmasaydı göğsümden
yine izmitin karışık olduğu bir zamandı
sözden içeri darmadağın cadderinde
kopup parçalanıyorum
bileylediğim tüm geçmişimi
zamanı ziyan sıyırıp
damarlarına sığındığım
kibire bulandığın
nağmesine acıyı bi vakit köreltmek
-hep acıtır sırtımdan
yörüngeler tutmadı yaklaştım..

geldi...
bıktı ...
gitti...