saklambaç oyunları oynayan çocuklar gibiydi an
sobelenen ben . . .

ensemde rüzgarın yeli ile
boğazıma düğümlenmişti ateşin alevi
tenime sinen siyahın kül rengiydi
geceyi okşayan , yeminleri saklayansa gizem

suç belli ,
bedel belli . . .

duvarların sus kalmış saatlerine denk düşmüştü
ısmarlama gölgelerin izleri
hem bende , hem de bir adım ötemde
ışıksız sokakların ıslık sesleri

bir gün aynadaki yüz
içindeki çocuğa sorar
neden ?
yanıtsız kalan , vakitsiz batan güneş gibi buruşur gözleri

büyü artık kapısı aralıklı şehrim
büyü . . .
saçaklarına düşen hüzünleri kurut üzerinde
aynı göğe rengârenk uçurtmalar uçurt sabah ile
boyunu boyuma , umudunu umuduma eşle

yağmurun diline düşen toprak kokusuna sığdır bereketini

bak !
cebimdeki son kibritle yaktım karanlığı
vazgeçtim hevesimden

ve sigaram ilk nefesinden itibaren ateşsiz

31/10/2010
10;40
eMİNE