Sen kalbinin etrafına mayınlar döşemişsin
Ben her defasında girmek için kalbine adım attığımda
Basmaktayım birer birer döşediğin mayınlara
Ve her defasında biraz daha yok olmakta ...
Biraz daha kaybolmakta...
Biraz daha parçalanmaktayım...

Etrafına koca koca duvarlar örmektesin yüreğinin
Bense acıların en dibindeyim
Gücüm kalmadı artık tırmanmaya güzelim
Karanlıklar diyarında sersefilim.

Sabahları bir ses kalk güneş doğmakta diyor
Kalkıyorum ama bakmıyorum güneşe
Neden mi bakmıyorum? Çünkü;
Benim bir tek güneşim var o da sensin

Bilir misin akrepler neden öldürür kendi kendini
İşte bende öyle bir çizgideyim
Sensizliğin uçurumundayım
Uçurumun da tam kenarındayım
Bırak da neden öldüğümü bileyim...

Sonra adını ne koyarlarsa koysunlar bu gidişin
Ben ruhumla tekrar sana geleyim...


Çamlıktepe Nisan 2006