3
Yorum
0
Beğeni
4,0
Puan
1011
Okunma
nefretimi ağzı kapalı bir torbaya attım.
kimse duymasın,görmesin diye.
sakladım herkesten sevgimi,
sakladım hep.
tek sırdaşım vakitsiz mısralarım oldu.
mısralarımda buldum dostluğun ne demek olduğunu
ama yine açamadım kalbimi kimseye.
kalbimde bir ağırlık vardı. ne? bilmiyordum.
gün geçtikçe acıyordu kalbim.
beni teselli eden yine vakitsiz mısralarımdı.
ben ise tarlalara serpilen tohumlar gibi,
kelimelerimi serpiyordum hep bir sayfaya.
4.0
100% (1)
Cevap Yaz