7
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1650
Okunma
Bir Mayıs Günüydü *
Ben dikenim, gül olmayı istedikçe ellerim
sızlayan, bedeni mi yolunda acılara adadım
seni anımsıyorum,
yolcusuz bir istasyondu, gece vardiyası bu kentin
yüzünüzü karanlıkta görmüştüm
tanıksız yolcularla olduğun son duraktı.
Çiçeklerle gelmiştim bu kente, bir mayıs günüydü
iğde kokuları dolaşırdı sokaklarında
avuçlarımda mimoza tozları
sarıya boyatacaktık Ege’yi
anılar kuşlar gibi uçup gittiler, yaban ellere
kim bilir hangi tren, hangi istasyon, bizsiz kalacak
kaç mevsim gömeceğiz yüreğimize
hep korkarak mı bakacağız birbirimize
ben yitirmedim umutlarımı
gözlerim hep yaşlı kalsa da
bekleyeceğim seni.
Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
27.10.2010
Saat:14.0. 6
5.0
100% (6)
Cevap Yaz