Günün tozunu
Sildim üzerimden.
Artık seni bulacak
Yönlerim var
Pusula istemeyen.

Resmin durdukça gözlerimin ardında
Sanki sardunya kokuları yayılıyor dudaklarıma.

Sonra
Sabahın en sahipsiz durduğu saatlerde
Dağların uykusuna açıyorum penceremi.
Çiğ düşmüş toprağın dokusuna
Ekiyorum sardunyaları.
Kokluyor musun?

Yaz bitti.
Mungan’ nın dediği gibi
’iyi gelecek mi sözcükler’
Yoksa kışa kucak dolusu
Eprimiş kelimelerle mi gireceğiz?
’istersen fırtınam olabilirsin’
Diye fısıldarken kulağına,
’ellerin üşümüş’ demiştin.
Oysa ne çok üşüdüm ben aşk ayazlarında.
Olsun
Sen beni ellerimden ısıtmaya başla.

Sonra gülüşümü ısıt
Kış güneşi kıvamında.
Ve duvarlara kapaklanıp kalkamayan
Yalnızlığıma da dokun usulca.
Ama suyun altında kalan buzullara tutunmuş,
Bacaklarını karnına çekip
Başını dizlerine koymuş,
İradesiz yanıma
Dokunma.