Seninle yaylaya çıkacaktık ya
Sen önde
Ben ardın sıra
Yürüyecektik.
Kağnı arabasının arkasına takılıp
El sallayacaktın ya
Yayla çiçeklerinden taç yapacaktım
Saçlarına
Kına taşlarından
Kına yakacaktık ya
Ellerine,
Titrek dudaklarımdan
Öpücükler konduracaktım
Alnına.
Ayrı ayrı yıksak da yaylalıklarımızı
Sabahları taş başında buluşacaktık ya
Beraber uçacaktık
Kartallara inat
Enginlere doğru.

Kayın ağaçlarının kabuklarını
Soyup
Kayın sakızı yapacaktık ya
Çekip çekip uzatacaktık
Bir sen
Bir ben.

Kayıp edecektik koyunları
Çıkıp komarlıklarda arayacaktık ya
Yoksa oralarda
Umutlanıp yaylaya dönecektik ya
Bulunca, bakıp birbirimize gülecektik ya.

Sabahlar böyle kısa
Geceler uzun
Yastıklar kolun değil taş oluyordu ya
Sensizliğin hayalıyla böyle kaldım ya
Bana da yazık , bana da yazık YA.

Ertürk DEMİRCİ