Biliyormusun?
O sevgi ki; diz bile çöktüm
Göğsümü yarıp, yüreğimi verdim.
Çok mu zordu bir dırhem paylaşmak?
Ben sevmeyi seçtim,
Sen sevgiyi kasten öldürmeyi.
Divane yaptın beni
Bedenim sokaklarda,
Ruhum sonu belirsiz yollarda.
Yalınayak dolaşırım kıyılarda,
Bakışlarım dalgalardaki kaybolmuşlarda.
Öğle deliller sundumki,
Bu dava benim
Mahkümiyet sırası senin.

Saçım sakalım karışmış,
Yattığım yeri unuttum.
Hangi harabe, hangi ağacın dibi?
Yıldızlar arkadaştı bazan
Yağmur,kar, soğuk acımasız,
Öğle anlarki yaşamak manasız.
Ölüm etrafımda beliriyor hisleri
Kaldırdı beni yerden ilahi ezan sesleri.
Hüzünlü duyguların izleri gözlerimde
Yaşattığın acının yarası yüreğimde.
Bütün deliller lehime
Bu dava benim,
Mahkümiyet sırası senin.

Sevgisizler mahpusunda
Dört duvar arasında
Kaskatı yüreğinle
Umutları unutacaksın,
Gözlerinden akan yaşlar
Kan damlayacak dizlerine.
Büzülmüş dururken bir köşede
Ruhsuzca yaşadıkların
Gardiyan olacaklar kapında.
Gerçekler karanlığın,
Yalnızlığın cehennemin olacak.
Ödedim bedelini yılların
"Kabul" dedi Yargıç bakarak
Karbeyaz saçlarıma.
Bu dava benim,
Mahkümiyet sırası senin.