Bu akşam gerçekten bırakıp gideceksen beni,
Gönlüme bir borcun var elvedasız gidemezsin
Bunu hiç bilmeyecek, hiç ödeyemeyeceksin
Hüznümü gözyaşımı, hiç mi hiç görmeyeceksin.

Varsın herkes beni unuttu diye bilsin seni
Varsın kanasın daha, kapandı sanılan yaram
Yaşıyor sansınlar varsın, sen olmadan da beni
Bilmesinler son nefes gibi hep can çekiştiğimi

Sen de bilme zarar yok, istersen hiç geri gelme
Kapansın tüm yollar isterse kapansın kapılar
Üzerime kalsın isterse bütün suç ve hatalar
Önemsiz ne çektiğim, sensizliğin üzerine…

Hasret kokuyor her gece burnuma buram buram
Yıldız kayıyor gökyüzünde baktığım her yerden
Uzatsam elimi, senin gibi, tutamıyorum
Nereye varsam sensizlik, ben kurtulamıyorum.



Vedasız ayrılık olmaz, hiç gitmedin ki benden
Terk eden bendim kendimi, hep unutan, yok eden
Sensizliği okudum hep ömrümün kitabında,
Tekrar en başa döndüm, son sandığım her sayfada.

Başım sonum sensizlik, bense başlı başına sen
Eğer bu akşam gideceğim diyorsan gerçekten
Olmayacaksın bunu bil sen de Eskisi gibi
Unutma ben gibi kendine de veda etmeyi

Aklına da gelmeyim hiç istersen unut beni
Gözyaşımı silemezken gözlerinden sil beni
İsmim başka simalara söylensin dudaklarda
Bir tek vedasız gitme, bu akşam bırakma beni

Ne olur gitme bu akşam, Bırakma yalnız beni
Yine çok üşüyorum arıyorum ellerini
Tutmuyor ayaklarım gidemiyorum kapıya
Bakamam ben ardından inan son bir defa daha.


EDA CEZAYİRLİ