Şair olmak; önce gönül işidir,
Kişi, kalbe sevgi atarsa olur.
Siniri, öfkeyi terbiye edip;
Her acıya sevgi katarsa olur.

Sevdadır aşığın tabi rakısı,
İmandır sevdanın esas dokusu,
Yakup gibi; Yusuf’unun kokusu,
Burnunun ucunda tüterse olur.

Cehalet devrinde gömerken kızı,
Bağrına dolarken ince bir sızı,
Kızının dediği bir “baba” sözü,
Kulağında çın-çın, öterse olur.

İstersen dünyada yüzyıllarca kal,
İstersen ülkeler servetini al,
İstersen selamı sultanlara sal,
Gururun-kibirin biterse olur.

Laf, döner dolaşır, yerini bulur,
Olamaz dediğin, bakmışın olur.
Laf vardır savaşı yapmadan alır,
Bu minval düşmanı üterse olur.

Göz görür gerçeği, değilse deli,
Sultanı ardından yürütür veli,
Aziz Mahmut Hüdai’nin misali,
Pazarda ciğeri satarsa olur.

Durup, başkasını dürterek değil,
Hainin suçunu örterek değil,
Korkarak, tırsarak, ürkerek değil,
Düşmana eşkare çatarsa olur.

Topluma gelecek tehdidi görüp,
Atın kuyruğunu eliyle örüp,
Sonra kısrağını gazaya sürüp,
Yaz güneşi gibi batarsa olur.

Dergah alemine girip de eşsiz,
Kupkuru ekmeği yiyip de aşsız,
Kırk yıl düzgün odun taşıyıp, sessiz;
Yunus yatağında yatarsa olur.

Hem alp olmalıdır, hemi de eren,
Her türlü acıya göğsünü geren,
Vatan-millet için canını veren,
Şehitler yolunu tutarsa olur.

Şair gönül kapısını açmalı,
“HAKK” deyince kendisinden geçmeli,
Sözlerini ol Kudretten seçmeli,
Birlik deryasında yiterse olur.

Kolay iş değildir şairlik öyle,
Her şairim diyen, şair mi, söyle?
Bütün menfaati elin tersiyle,
Vakurla bir yana iterse olur.

KORKUT der; şairlik yüksek mertebe,
Var ise okulu, gidek mektebe.
Akıl, ruh ve beden bu fikre gebe,
Ömür de bu ilme yeterse olur.


Hasan KORKUT
Aksaray, 26.10.2010