Âşık sevdâsız olmaz, eğer ki acımazsan
At aşkın fırınına, alazın yaksın beni
Öyle candan sarıl ki, daha ilk gördüğün an
Bir ahtapot misâli, kolların sıksın beni.

Birden bire ne oldu, ne demeli restine
Hele de suçum olsa, yârin bana kastı ne
Ondan beklentim o ki, sol göğsünün üstüne
Gül ya da mendil gibi, döşüne taksın beni.

Vuslatımız yakın mı, hangi ayın kaçına?
Kördüğümle bağladım, ben gönlümü saçına
O yâr aşk hançerini, kalbimin tâ içine!
Alsın eline çekiç, mıh gibi çaksın beni.

Gözüm kaldı o yârin, o hilâl kaşlarında
Daha tâze bir gelin, otuz/kırk yaşlarında
Karlı, buzlu bir günde, ıssız dağ başlarında
Aşkın o sert rüzgârı, esince yıksın beni.

Adamın kıymetini, adam olanlar bilir
İnsan için insanlık, her şeyden önce gelir
O güzel gözlerinle, girdap vârî ne olur
Çeşm-i şehlâlı bak ki, gözlerin çeksin beni…

23/10/’10
Hanifi KARA