Ay gölgelenirdi , yüzü düşse suya
Özlemle dalardı gözleri uykuya
Masalsı bir aşk vardı ya hani, güyâ
Hepsi hayalmiş ve hepsi yalan, rüyâ.

Güler TURAN(babidim)


Delirdi Nağmeler
Sen gittin ya, adın kaldı şimdi bana yâdigâr
Ne bir ses var, ne de umut, gök yeri dinlemekde
Gecelerin hâli mâlum, gündüzlerim âşikâr
Mâteme mi girsin gönlüm, nağmeler inlemekde.

Çekildi ruhuma siyah, açılımsız perdeler
Bir hâl var ki anlatılmaz, can evimi irdeler
Ey bahtıma el koyanlar! Vefasızlar nerdeler?
Mâteme mi girsin gönlüm, nağmertler bilmemekde.


Bitmeden sabrım umuda, gönlüme heves verin
Ve çıkmadan canım tenden, ne olur nefes verin
Dinleyin dost görünenler, isyânıma ses verin
Mâteme mi girsin göndüm, mertler de dinlemekde.


Sonsuzluğa tünel kazıp, kaybolacak ne vardı
Güneş doğardı seninle, akşam yine batardı
Akort kalmadı sazlarda, eskiden net çıkardı
Mâteme mi girsin gönlüm, nağmeler delirmekde.

Güler TURAN (babidim)




Geliver



Gönlümün sultanı, ey ceylan gözlüm
Salında geliver, gönlüm şenlensin
Sevdiğim, nar tanem, ezelden sözlüm
Dokunda tellere teller demlensin.

Gelişin gönlüme, huzur verecek
Varlığınla başım, göğe erecek
Bir benim yoluna, güller serecek
Kapılda yellere, eller yellensin.

Sazımda nağme ol, ruhumda bahar
A gülüm içimde, hep özlemin var
Geliver saçlara düşürmeden kar
Takılda dillere, diller dellensin.

Güler TURAN (babidim)