Anlaşılmazlıktır kör çukur, bütünlüğü olmayan aşkın
Beni niçinler de, nefessizce üryan biçimde neden ki bıraktın?
Heyhat ki hayat!
Tek boğmak mıdır ki insanı?
Sadece, senin bir tek kuralın
Bana lütfedip verdiğin yaşam, bataktan da daha batak
Çokça da, bayat
Çekememezlik içinde, niçin gönlümü naçar bırakırsın?
Heyhat!
Hayat.

Duygular; kuru yaprak gibi, tek tek düşüyor üstümden
Tümden vücudum felçte, boşlukta kımıldayamıyor ki yürek
Gönlüm de niçin, ürkek
Hissedemiyorum, İçimde kaynayan da ne ola ki?
Kan kusturup, cehennemsi hicranları da akıttın yüreğimden
Ben sana daha ne diyebilirim ki?
Düşürdün kodun beni, dik eğimlerinden
Kaypak.

Tanınmaz, bir hayalet iskeleti gibiyim
Bir kez dahi beni de, kimselere hoş anlatmadın ki
Sevineyim
Dudaklarımın titrekliğini, çöktürdün de durdun üstüme ki
Delireyim mi?
Sancısıdır bu sevin özlemi, közde yanar da durur aşka
Bağrımda ki, yangının çabası da nedense bir başka
Sıyrılıp da gelsen, damla damlaca düşüversen gönlüme keşke?
Hiç olmazsa, bir kez defacık da olsa
Neşeyle bir baksan ki de, ne olur meşke?

Zül de bıraktığın benim hakkımdır, yaşamda ki
Allah’ımın verdiği benliğimi de, alamazsın ya?
Gönlüm; öyle bir Allah’a şükürlerle dopdolu ki
Vız gelir tırıs gidersin, erişemezsin bu gönlüme ya!

Neyleyim ki seni?
Sen değil misin ki?
Bana; çifte telli yerine, oynatın hayatım da sefilleri
Heyhat ki!
Heyhat hayat!
Yarı yollar da, kör topal mı kaldım?
Yoksa günsüz, atisiz, yâr’siz , ortalarda mı bırakıldım?

İçim de;öyle bir hoş, öyle bir imanla dolu ki!
Allah’ımın, tüm şevkimle yolundayım ya!
Benim elimden Kelimeyi şahadetimi de, alamazsın ya!…

(21.10.2010)AZAP…